۱۳۸۸ بهمن ۲۹, پنجشنبه

اف-4 فانتوم در نيروي هوايي ايران (2)


پروژهء Dark Gene
داستان يك فانتوم شناسايي RF-4E نيروي هوايي شاهنشاهي ايران مي‌تواند يكي از رمزآلودترين بخش تاريخ جنگنده‌هاي فانتوم در جهان باشد. در اوايل دهه 1970، نيروي هوايي ايالات متحده، دو فروند هواپيماي شناسايي RF-4C خود را به ايران كرايه می‏دهد. در حقيقت، اين هواپيماها كه داراي شماره سريال 0369 - 69 و 0370 - 69 بودند، براي عمليات فوق سري شناسايي ماوراي مرز اتحاد شوروي با ايران، با همكاري مشترك بين خلبانان ايراني و آمريكايي به كار گرفته مي‌شدند. امروزه معلوم شده است كه ايالات متحده، اين دو فانتوم خود را به تاريخ 8 آگوست 1970، از پايگاههاي خود در اروپاي غربي، به سمت ايران پرواز داده است تا در عملياتهايي اكتشافي بر فراز مناطق و مراكز مهم روسها به كار گرفته شوند.


نيروي هوايي ايران، به دليل علاقه به نوع كاركرد اين دو هواپيما، تنها يك ماه پس از ورود دو فانتوم شناسايي نيروي هوايي آمريكا، تعداد 6 فروند هواپيماي شناسايي RF-4E را سفارش مي‌دهد. همچنين ايرانيها بسيار مايل بودند كه ساخت اين هواپيماها بسيار سريع انجام گيرد و به موقع تحويل داده شوند. در آن زمان، ليست سفارشات كمپاني مك دانل داگلاس براي ساخت فانتوم، مملو از درخواستهايي از نيروي هوايي و دريايي ايالات متحده، لوفت‌وافه (نيروي هوايي آلمان‌غربي) و برخي مشتريان ديگر بود. با توجه به علاقه و شتاب فراوان نيروي هوايي ايران، اين شش هواپيما به شماره سريالهاي 0266 - 72 تا 0269 - 72 به سرعت ساخته مي‌شوند و به عنوان نخستين فانتومهاي شناسايي نيروي هوايي شاهنشاهي، در اواخر پاييز 1970، خط توليد كارخانه مك دانل داگلاس را ترك مي‌گويند و نخستين پروازهاي خام آنها نيز در 14 دسامبر همان سال سفارش (1970) به انجام مي‌رسد!

عکس گرفته شده در تاریخ ششم دسامبر 1981 توسط RF-4E ایرانی بر فراز منطقهء گیلانغرب.
پدافند سام2 عراقيها، همزمان سه موشك را شليك مي‌كند كه همگي به هدر مي‌روند.

.

اما سرعت تحويل اين فانتومها بيش از اين است. آنها در مارس 1971 به ايران وارد مي‌شوند؛ يعني تنها سه ماه پس از توليد و پرواز آزمايشي! بدين ترتيب نيروي هوايي ايالات متحده نيز مي‌توانست در همان ماه مارس 1971 دو فانتوم شناسايي RF-4C خود را به پايگاهشان در آلمان‌غربي و بريتانيا بازگرداند. (پايگاه اين دو فانتوم آمريكايي نيز با توجه به نوع پوشش استتارشان معلوم گشته بود؛ همچنین نمی‏دانیم آیا این دو فانتوم بازگردانده شدند یا همچنان در ایران باقی ماندند.) نخستين سري شش فروندي از فانتومهاي شناسايي RF-4E داراي شماره‌بندي 0266 - 72 تا 0269 - 72 بودند كه در ايران از 6501 - 2 تا 6504 - 2 سريال‌‌بندي شدند. مابقي فانتومهاي شناسايي نيروي هوايي شاهنشاهي ايران نيز داراي شماره‌هايي از 1725 - 74 تا 1736 - 74 بودند.

تصوير گرفته شده به تاريخ 25 سپتامبر 1980 توسط هواپيماي شناسايي RF-5A از فراز پايگاه هوايي الحريه در نزديكي كركوك، چند دقيقه‏اي پس از آنكه اين پايگاه هوايي به وسيلهء فانتومهاي ايران به شدت بمباران شد. به محل شبيه به آتشفشان اصابت بمب در بالاي شلتر سيماني توجه كنيد؛ هرچند كه بمباران تقریبن ناموفق بود و همچنین انفجار اين بمب نتوانست خسارت جدي به دو فروند ميگ-21 عراقي وارد نمايد. تا پايان جنگ هشت ساله، هواپيماهاي شناسايي RF-4E و RF-5A كه به وسيلهء بهترين خلبانان نيروي هوايي ايران هدايت مي‏‎شدند، صدها ماموريت به شدت خطرناك را در عمق خاك عراق به انجام رساندند.


تصويري ديگر از نتايج بمباران روز 25 سپتامبر 1980 پايگاه الحريه در كركوك كه توسط هواپيماي RF-4E ايراني گرفته شده است. در بالاي عكس، جنگندهء شكاري MiG-21MF كه هدف اصابت بمب قرار گرفته مشاهده مي‌گردد و در پايين، هواپيماي نابود شده ترابري An-24TV (گونهء صادراتي An-24T) ديده مي‌شود.


فانتوم UKI
لازم به يادآوريست كه تمامي فانتومهاي شناسايي نيروي هوايي شاهنشاهي، دقيقن همان RF-4E نبودند. در اوايل دهه 1970، نيروي هوايي ايالات متحده قطعات و تجهيزات اضافي بسياري را بر روي فانتومهاي شناسايي ايران نصب مي‌نمود به طوري كه از ديد كارشناسان، اين فانتومها، «هواپيماهاي ناشناس ايراني» يا UnKnown-Iranians نام گرفته بودند. اين فانتومها، مملو از تجهيزات پيشرفته و مرموز بودند. بدين جهت گاهي اوقات، آنها را با نام مستعار Dark Gene مي‌ناميدند كه نشاندهندهء شركت آنها در ماموريتي پنهان به همين نام بوده است. هدف اصلي ماموريت فانتومهاي UKI در قالب پروژه Dark Gene در واقع جايگزيني سريع با آنهايي بود كه در عمق خاك شوروي هدف قرار گرفته و سرنگون مي‌شدند. امروزه چنين پنداشته مي‌شود كه نيروي هوايي ايران، دست كم تعداد 12 فروند از چنين فانتومهايي را در دوران پيش از انقلاب مذهبي 1979 دريافت كرده است و تنها سه فروند فانتوم شناسايي هنوز در نيروي هوايي اسلامي ايران باقي مانده و پرواز مي‌كنند: 6501 - 2 و 6502 - 2 و 6504 - 2

سرهنگ جان ساندرز از USAF و سرگرد محمد شکوه نیا از IIAF
به تاریخ 28 نوامبر 1973 برابر آذر 1351 هواپیمای شناسایی RF-4C نیروی هوایی شاهنشاهی به خلبانی سرگرد محمد شکوه نیا و کمک جان ساندرز از نیروی هوایی ایالات متحده، به هنگام پرواز بر فراز خاک شوروی در راستای پروژهء Dark Gene توسط یک میگ-21 روسی رهگیری و سرنگون می‏شود. در جریان این واقعه، خلبان میگ-21 (گنادی الیسیف) هواپیمای خود را به قسمت دم فانتوم ایرانی می‏کوبد و بدین جهت هواپیمایش متلاشی شده و خود نیز کشته می‏شود. خدمه فانتوم پس از اجکت به اسارت روسها در می‏آیند و پس از 16 روز با رایزنی آزاد می‏شوند. با پافشاری مقامات حکومت اسلامی بر ادامه جنگ پس از آزادسازی خرمشهر، هواپیمای RF-4E محمد شکوه نیا به هنگام بازگشت از یک پرواز شناسایی بر فراز بصره به تاریخ 27 ژانویه 1982 هدف موشک هوا به هوای R-530 جنگنده Mirage F1-EQ عراقی قرار گرفته و هواپيمايش در آسمان متلاشي مي‌شود (متاسفانه خلبان شكوه نيا فرصت اجكت نمي‌يابد).



هواپیمای شناسایی RF-4E نیروی هوایی شاهنشاهی ایران به شماره 434 – 2 (احتمالن یک فانتوم ناشناخته UKI)



به تاریخ 27 ژانویه 1983 هواپیمای شناسایی RF-4E با کد رمز آرش 11 به خلبانی سروان حمید نادری نیا و کمک سروان فرج الله فراسیابی هدف سه موشک سوپر ماترا Super 530D پرتابی از جنگنده‏های Mirage F-1 عراقی می‏گیرد و سرنگون می‏شود. فراسيابي پس از اجكت در ارتفاع بالاي 55 هزار فوت و سرعت بیش از یک ماخ، با جراحات فراوان و توسط یک موتورسوار تک تیرانداز نجات می‌یابد اما به دلیل انفجار سومین موشک در بالای کاناپی خلبان، سیستم صندلی‏پران خلبان از کار می‏افتد و خلبان نادری نیا تا لحظهء سقوط با تلاش فراوانی که انجام می‏دهد، موفق به خروج نشده و با اصابت هواپیما به زمین، به شهادت می‏رسد.


به تاریخ دهم ژوئن 1986 (برابر 20 خرداد 1365)، هواپیمای شناسایی RF-4E به خلبانی سرهنگ فریدون ذوالفقاری و کمک سرهنگ محمدرضا نوروزی بر روی جزیره مجنون، هدف دست کم یک فروند موشک دوربرد R-40 پرتابی از جنگنده MiG-25PD عراقی قرار می گیرد و هواپیما در آسمان متلاشی می‏شود. سرهنگ فريدون ذوالفقاري از تحصیلکرده‏ترین پرسنل نیروی هوایی ایران بود و به سه زبان انگليسي، آلماني و فرانسه تسلط کامل داشت. وی یکی از ماهرترین خلبانان RF-4E بود که در زمان جنگ به علت درجه و سمت بالايي كه داشت مي‏توانست پرواز نكند که متاسفانه قربانی جاه طلبی رژیم آدمکش اسلامی در اصرار بر ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر شد.


از سال 2000 بدين سو، نيروي هوايي اسلامي تنها بازماندهء عملیاتی RF-4E های خود یعنی 6502 - 2 را به پوشش آبي رنگ كه نوعي استتار در آسمان آبي محسوب مي‌شود درآورده است. اين رنگ‌آميزي شبيه به پوشش استفاده شده بر روي جنگنده‌هاي اف-14 و ميگ-29 اين نيرو مي‌باشد. (عکس از آقای رزازان)




تصویری غم انگیز از خلبان شهید سرگرد داریوش جلالی سه روز پیش از اعدام در جلسهء بیدادگاه نمایشي انقلاب اسلامی
به تاریخ 24 نوامبر 1976 هواپیمای شناسایی RF-4E به شماره سریال 1726 - 74 به خلبانی سرگرد داریوش جلیلی هدف موشک سام7 شورشیان جنوب یمن قرار می گیرد و سرگرد جلیلی به همراه ستوانیکم ایوب آصفی به اسارت تروریستها درمی‏آیند. متاسفانه ایوب عصاری زیر شکنجه به شهادت می‏رسد اما داریوش جلیلی پس از 27 روز آزاد می‏شود. سرانجام در 18 تیر 1359 سرهنگ خلبان داریوش جلالی در جریان کودتای ناموفق نوژه به همراه جمعی از وطن پرستان، توسط رژیم آدمکش اسلامی تیرباران می‏شود و به همرزم سابق خود می‏پیوندد.



دو عکس غم انگیز از باقيمانده ای تنها پس از عمليات بمباران نيروهاي آمريكايي در عراق به نام «دروي شبانه» (Night Harvest)
يك فروند فانتوم F-4E نيروي هوايي ايران به شماره 6552 - 3 كه در پايگاه هوايي الطيل (علي ابن ابوطالب) در اوايل سال 2003 در جنوب عراق پيدا مي‌شود. اين فانتوم پيشتر در سال 1986 پس از آنكه خلبانان آمريكايي از پرواز با آن به عربستان سعودي به دليل وضعيت نامناسب فني آن خودداري كردند، بازبيني شده بود. به دنبال عمليات دروي شبانه، شايعات عجيبي پيرامون دلايل وجود اين فانتوم در عراق ارائه شد كه يكي از آنها، پناهنده شدن خدمهء آن به دليل تيرباران برخي دوستان و همرزمانشان در پايگاه نوژه همدان بود.


ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

facebook