نهم اسفند 1311 كرمانشاه – 22 اسفند 1357 تهران
اميرحسين ربيعي از خلبانان شجاع و توانمند تيم آكروجت تاج طلايي بود كه به دليل لياقت و كارداني، مدارج پيشرفت را در نيروي هوايي شاهنشاهي به سرعت طي کرد. در سال 1354 و پس از مرگ نابهنگام ارتشبد محمد خاتمي، فرمانده وقت نيروي هوايي در جريان سانحه هوايي، به مقام فرماندهي نيروي هوايي ايران رسيد.
ربيعي از دبيرستان هدايت تهران مدرك ديپلم خود را گرفته، سپس وارد دانشكده خلباني مي‌گردد. به زبان انگليسي بسيار مسلط بود و توانمنديش در ترجمه و بيان، با يك شهروند آمريكايي برابري مي‌كرد. در دوران خدمت، به پايگاهها و مراكز شركتهاي هوايي معتبر هوايي جهان سفر نمود كه از جمله مي‌توان پايگاه هوايي Fuerstenfeldbruck در مونيخ (آلمان غربي)، پايگاه هوايي Edward ، Williams، Nellis و Travis در ايالات متحده و كمپاني‌هاي هواپيماسازي نورثروپ و بوئينگ اشاره كرد. تيمسار ربيعي در جريان بازديد از پايگاه هوايي Travis از فرماندهي تاكتيكي هوايي ايالات متحده بازديد نمود و با مهارت تمام، يك فروند هواپيماي غول‌پيكر ترابري C-5 Galaxy را به پرواز درآورد.
از جمله هواپيماهايي كه در پروازهاي روزانه ربيعي جوان در آلمان غربي مورد استفاده قرار مي گرفت، جتهاي تاندرجت F-84 را مي توان نام برد
برخي از سوابق وي چنين است:
1329 – 1330 : دانشجوي دانشكده خلباني
1330 – 1331: آموزش خلباني در پايگاههاي Reese و Williams نيروي هوايي ايالات متحده
1338: دوره استاد خلباني در پايگاه هوايي هوايي Fuerstenfeldbruck (آلمان غربي)
1339: دوره عالي مدرسه افسران اسكادران، پايگاه هوايي ماكسول، آلاباما (ايالات متحده)
1343: مدرسه استاد خلباني اف-5، پايگاه هوايي ويليامز، آريزونا (ايالات متحده)
1352: دوره عالي مديريت 5 هفته‌اي مدرسه نيروي دريايي ايالات متحده، مونتري كاليفرنيا
دوره آموزش خلباني جت، (آلمان غربي)
دوره آموزش استاد خلباني جت، (آلمان غربي)
كالج فرماندهي و ستاد، (ايالات متحده)
دوره آموزش استاد خلباني، (آلمان غربي)
دوره مديريت ADC
دوره عمليات هوا زمين A/G و CAS/BAI (آلمان غربي)
مدالها:
نشان افتخار درجه 2 و 3، نشان لياقت درجه 2 و 3، مدال خدمت درجه 2 و 3، نشان پاس درجه 2، نشان همايون درجه 3، مدال 2500 ساله سلطنتي، تشويق در دستور همگاني ارتش، تشويق بار دوم، تشويق بار سوم، تشويق نامه 5 بار.
مسئوليتها:
رئيس باشگاه هوايي
عضو باشگاه شاهنشاهي كشور
1335 – 1338 : خلبان شكاري در گردان يكم شكاري مهرآباد تهران
1336 – 1338 : دوره استاد خلبان جت در نيروي هوايي ايالات متحده در محل پايگاه هوايي Fuerstenfeldbruck
1341 – 1344 : فرمانده اسكادران در گردان دوم شكاري
1345 – 1346 : مدير عمليات گردان يكم شكاري تهران
1337 – 1341 : عضو تيم آكروجت تاج طلايي با هواپيماي اف-84
1341 – 1348 : فرمانده تيم پروازي گروه آكروجت تاج طلايي
دو ماه خدمت در سمت فرماندهي اسكادران حافظ صلح سازمان ملل متحد در كنگو
انتصابات:
خلبان، گروه دوم، اسكادران هوايي، گردان شكاري، پايگاه سوم شكاري
خلبان اول، گروه دوم، اسكادران هوايي، گردان شكاري، پايگاه سوم شكاري
فرمانده، گروه دوم، اسكادران هوايي، گردان شكاري، پايگاه سوم شكاري
فرمانده، اسكادران سوم جت اف-84 ، گردان شكاري
فرمانده، اسكادران چهارم، شكاري بمب‌افكن، پايگاه دوم شكاري
فرمانده، اسكادران سوم، شكاري بمب‌افكن، پايگاه دوم شكاري
فرمانده، اسكادران 110، شكاري تاكتيكي، پايگاه يكم شكاري
رئيس عمليات، پايگاه يكم شكاري
جانشين فرمانده، پايگاه يكم شكاري
فرمانده، فرماندهي تاكتيكي هوايي
1354 – 1357 : فرمانده نيروي هوايي شاهنشاهی
تيمسار ربيعي در مقام ليدر تيم افسانه‌اي آكروجت تاج طلايي (1347) در كنار جنگنده F-5A
تيمسار ربيعي ابدن مشروب نمي‌خورد؛ سيگار نمي‌كشيد و از هر نوع ورزشي لذت مي‌برد به ويژه تنيس و اسكي روي آب. وي با يك دختر زيباي آلماني به نام گرتا (Greta Hierl ، متولد 29 ژانويه 1938) ازدواج كرده و در سال 1357 دو پسر به نامهاي آريان 19 ساله و آرمان 13 ساله داشت. تيمسار ربيعي با افسران متعدد آمريكايي در جريان مسافرتهايش به ايالات متحده تماس داشته است. او با ژنرالهاي سرشناس آمريكايي: براون، كارلتون و رايان در يك ميهماني در بازديد از پايگاههاي هوايي ادوارد، بوئينگ و شركت نورتروپ در ژوئن و ژوئيه 1974، ملاقات نمود تيمسار ربيعي فردي بسيار گرم، باز و بذله‌گو بود. تيمسار ربيعي بسيار طرفدار آمريكا بود، به ويژه در مورد الگوگيري از نيروي هوايي ايالات متحده آمريكا. او همواره براي مشاورين ايالات متحده در ايران كمك مهمي به حساب مي‌آمد. ربيعي به عنوان يك خلبان عالي محسوب مي‌گشت كه مي‌توانست با هر وسيله پروازي كه در دسترسش باشد پرواز نمايد. او خيلي بيش از هم دوره‌اي‌هايش پيش افتاده بود.
ربيعي، در كنار زنده نام ها: جهانباني، خسروداد و رحيمي به دليل وطن‌پرستي به تير خشم عرب پرستان تشنه قدرت در پس از 22 بهمن 57 گرفتار مي‌آيد و مظهر واقعي اشخاصي قرار مي‌گيرد كه طول زندگي چنداني نداشته‌‌اند اما داراي عرض زندگي پرباري بوده‌اند.
یاد تک تک دلاوران ارتش شاهنشاهی گرامی باد.
پاسخحذفآرش عزیز پایدار باشید.