پرسش آن است که آیا سخت تر کردن تحریم ها علیه حکومت اسلامی، خواهد توانست نظام را از برنامه هایش باز دارد و یا به عکس، رژیم با این ادعا که وضع اضطراری برقرار است، بر سرکوب ملت بی دفاع خواهد افزود و همزمان به تلاش برای رسیدن به برنامه های بی پایان و جاه طلبانه ی اتمیش را ادامه خواهد داد با این تصور که اگر روزی به تکنولوژی ساخت بمب اتمی دست یابد، دیگر هیچکس در دنیا جرات نخواهد کرد به سرکوب ددمنشانه مردم بی پناه در ایران اعتراض کند و یا به سران رژیم بگوید که بالای چشمشان ابروست!
برخی بر این باورند که اگر تحریم ها جدی شود و اداره کردن امور در ایران فلج گردد، مردم در مبارزه علیه رژیم منفور اسلامی دلگرم تر خواهند شد و حاکمان بر ایران ته مانده مشروعیت و مقبولیت خود را نیز از دست خواهند داد. آنها یادآوری می کنند که اعتصابهای طولانی در دوران رژیم پیشین و مختل شدن زندگی مردم و اداره کردن کشور در آن ایام، یکی از علل عمده فروپاشی بود و همین روند اکنون می تواند تکرار شود. در سالی که آغاز کرده ایم، مشکلات و مصائب بزرگ دیگری نیز وجود دارد که امنیت و آرامش جهانی را به خطر می اندازد و دولت های مسئول جهان موظفند با آنها رویارویی کنند.
در کنار مساله اتمی ایران، شاید بزرگترین دلمشغولی دیگر دنیا بحران افغانستان و عراق و یمن و اصولن کل خاورمیانه، در کنار قدرت گرفتن بنیادگرایان تهی معز اسلامی و ستیزجویانی باشد که دین مبین اسلام را به حربه ای برای پیشبرد مقاصد فتنه گرانه خویش مبدل ساخته اند. ولی بیش از هر کشور دیگر دنیا، سالی که آغاز کرده ایم ممکن است برای ملت مظلوم ایران و درباره برنامه های اتمی آن کشور سرنوشت ساز باشد.
به خوبی احساس می شود که حکومت منفور، از ادامه اعتراضهای مردمی و تظاهرات خیابانی به شدت نگران شده است. حکومت تصور می کرد که پس از تحریف شدید نتایج انتخابات ریاست جمهوری و بر کرسی نشاندن دوباره احمدی نژاد، طرفداران موسوی و کروبی و دیگران مدتی اعتراض خواهند کرد و بالاخره ناچار به خاموشی خواهند شد و اوضاع به روال عادی باز خواهد گشت. این دقیقن همان روندی بود که در انتخابات پنج سال پیش ریاست جمهوری و هنگامی رخ داد که به عللی بسیار هاشمی رفسنجانی را کنار زدند و ریاست را نصیب فرد گمنام، بی کفایت و نالایقی به نام احمدی نژاد کردند. در آن روزها، آیت الله هاشمی رفسنجانی گفت: شکایت خود را به پروردگار عالم می برد، زیرا در روی کره زمین کسی نیست که به اعتراض او توجهی کند.
بدین سان، از همان دوران معلوم شد که علی خامنه ای، به جای آن که شاهین ترازو باشد و خود را مافوق جناح ها قرار دهد، به زیر بال جناح احمدی نژاد پناه برده و خود را در حمایت سپاه پاسداران و تندروهای رژیم قرار داده و به یک اشتباه سیاسی خطرناک دچار شده که در نهایت فروپاشی رژیم را به دنبال خواهد آورد. امروز حکومت ایران، هم از داخل و هم از خارج زیر فشارهایی قرار گرفته که اگر تداوم یابد و بیشتر شود، بی تردید برافتادن حکومت را نزدیکتر خواهد کرد.. نه تنها ملت ایران به پا خاسته و حق خود را طلب می کند و فریاد "مرگ بر دیکتاتور" سر می دهد، بلکه کشورهای جهان نیز برای پایان بخشیدن به مسائل اتمی رژیم ضرب الاجل تعیین کرده اند و از آنجا که این مهلت سپری شده، به تلاش برای سخت تر کردن تحریم ها پرداخته اند.
آخوند مزدور احمد علم الهدی امام جمعه مشهد نیز روز چهارشنبه درتجمع هواداران حکومت به وقایع عاشورا در تهران معترضان را بزغاله و گوساله خطاب کرد در حالی که کافر همه را به کیش خویش می پندارد و خود بیشترین لیاقت داشتن این صفات را دارد
سالیان دراز مردم ایران متهم می شدند که به خواب رفته اند و در برابر نظام سرکوبگر، سرتسلیم و تعظیم فرود آورده اند و بندگی و بردگی نظام را پذیرفته اند و از به پاخیزی هراس دارند و اهل مبارزه نیستند. ولی شش ماه پیش دیدیم که تا چه حد این ارزیابی نادرست بوده و چگونه مردم ایران با هشیاری و درایت قابل تحسین موقعیت مناسب را تشخیص دادند و به خیابانها آمدند و اعتراض خود را فریاد کردند و شهدای فراوانی نیز در راه آزادی وطن از چنگال پس مانده های اعراب 1400 سال پیش دادند. دیدیم که حتا بدون یک رهبری قاطع و منسجم، مردم راه خود را می یابند و بهترین شیوه مبارزه را تشخیص می دهند و تاکتیکهایی را در پیش می گیرند که موجب فرسودگی رژیم آدمکش می شود و کمترین بها را از مردم می طلبد.
درست است که در هفت ماهی که از انتخابات جعلی می گذرد، حدود دویست تن از پیکارگران راه آزادی جان خود را از دست داده اند و درست است که در طول سی سال و اندی حکومت سرکوبگر، هزاران نفر ایرانی قربانی زیاده خواهی ها و سرکوبگری های حکومت منفور اسلامی شده اند و تنها در تابستان و پائیز 1367 پس از پایان جنگ با عراق، بیش از سه هزار نفر را بدون محاکمه و بی گناه اعدام کردند، ولی مردم ایران با تداوم تلاش خود در ماههای اخیر، نشان داده اند که همچنان مصمم به ادامه پیکار هستند و خسته نشده و هراس آن ها را فرا نگرفته است. همین واقعیت که رژیم منفور به بیشترین تلاشهای خود دست می زند، تا خیزش اصیل مردم ایران را تخطئه کند و آن را به انگلیس و آمریکا و مجاهدین و منافقین و اسرائیل نسبت دهد، نشان از هراس عمیق حکومت از ادامه اعتراض های مردمی دارد. آنان بی شرمانه، خیزش مردم ایران را به بیگانگان نسبت دادند و مردم را "خس و خاشاک" نامیدند و حتی "گوساله و بزغاله" خطاب کردند و "اوباش و اراذل" لقب دادند؛ ولی همین بی ادبی و توهین نشان می دهد که تا چه حد آنان دچار نگرانی هستند و نسبت به احتمال فروپاشی حکومت کثیف خود بیمناک می باشند.
اعتراضهای جهانی علیه حکومت ایران نشان داد که از این پس دنیا نسبت به سرکوبگری های رژیم منفور اسلامی علیه مردم ایران بی اعتنا نمی ماند. نه تنها ایالات متحده و فرانسه و آلمان زبان به انتقاد گشودند، بلکه ایتالیا از همه کشورهای اروپایی خواستار شد حکومت ایران را قاطعانه محکوم بداند و شورای حقوق بشر سازمان ملل و شخص دبیرکل نیز زبان به اعتراض گشودند. واکنش های گسترده جهانی، تأیید کننده این ارزیابی است که هر اندازه ملت ایران کوشاتر و آماده پرداخت هزینه کلان تر باشد، دنیا نیز از تلاش آن مردم حمایت بیشتری خواهد کرد و دولتهای جهان از رژیم غاصب حاکم بر ایران فاصله خواهند گرفت. این بار حتا روسیه نیز که به دلارهای نفتی ایران چشم طمع دارد و بیت المال ایرانیان را به فراوانی غارت کرده، به اعتراضهای جهانی علیه سرکوبگری های رژیم آدمکش پیوست که این در واقع، نشان پیروزی ملت ایران است.
پس از پایان تعطیلات سال نو، قرار است ابرقدرتهای جهان تلاش بین المللی را برای رویارویی با خطر اتمی شدن ملایان مکار در ایران از سر بگیرند. پرزیدنت اوباما یک سال تمام حکومت ایران را به آزمون گذاشت و شکیبائی بسیار نشان داد، تلاش های آشتی جویانه کرد، امتیاز داد، خوشرویی کرد و حتا هشدار داد، ابروی اخم به هم کشید و نتیجه نگرفت. امروز با گذشت یک سال، رئیس جمهوری جدید ایالات متحده، در رابطه با ایران در همان نقطه ای قرار دارد که پرزیدنت جورج واکر بوش به آن رسیده بود و این یعنی آنکه با حکومت اسلامی ایران نمی توان به تفاهم رسید، نمی توان کنار آمد، نمی توان مماشات کرد و تنها یک راه وجود دارد و آن ادامه فشار بین المللی و به همراه آن، پشتیبانی عملی از ملت ایران و پیکار شهروندانه آن است. امروز پرزیدنت اوباما بداند که حیثیت شخصی او و موقعیت بین المللی ایالات متحده به آزمون گذاشته شده است. او یک سال تمام مماشات کرد، چند بار ضرب الاجل گذاشت و امروز همه مهلت ها و بهانه ها تمام شده و هنگام عمل فرا رسیده است. به پرزیدنت اوباما می گوئیم که مبادا مخالفت چین و عدم آمادگی روسیه را برای جدی تر کردن تحریم ها بهانه قرار دهد و به ترفند بازی و وقت کشی حکومت ایران گردن نهد و اجرای اقدامات قاطعانه را به فردا موکول کند. وقت به سرعت از دست می رود. حکومت اسلامی در راه اتمی شدن و سرکوب وحشیانه مردم دو اسبه به پیش می تازد و در این راه مردم آزادیخواه بی دفاع را به شدت سرکوب می کند و ایرانیانی را که تنها خواسته آنان مردمسالاری و رفاه و نیکبختی است به گلوله می بندد. امروز حتا مسئله اتمی ایران در برابر جنایات فجیعی که رژیم فاسد جنایتکار علیه مردم مرتکب می شود رنگ می بازد.
آقای اوباما، بدانید! رژیمی که این چنین بی رحمانه مردمان کشور خویش را به گلوله می بندد، فردا اگر بمب اتمی داشته باشد به پرنده و چرنده نیز رحم نخواهد کرد. آستین بالا زنید! یک جبهه متحد جهانی به وجود آورید که از حقوق ملت ایران عملن دفاع کند و حتا اگر چین و روسیه هم دست یاری ندهند، خود تحریمها را همراه با اروپائیان شدیدتر کنید و بدانید که دعای خیر ملت ایران را نیز در پی خواهید داشت و آنگاه شایسته واقعی جایزه صلح نوبل خواهید بود.
این کلیپ زییا را در همین زمینه ببینید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر